دلم نیومد بخوابم و این لحظه ی زیبای به یادموندنی رو ثبت نکنم(:
ذوق و شادی من دقیقا مثل وقتیه که رفتم هنرستان و بی مقدمه مسئول ثبت نام گفت که رشته ی جدیدی به اسم طراحی و دوخت اومده اگه مایلی میتونی ثبت ن.... و از خوشحالی پریدم وسط حرفش و گفتم اره اره همین رشته رو میخوام اسممو بنویسین
(تقریبا یک ماه قبلش رفته بودم هنرستان برای مدارک ثبت نام و شرایط و اینا و گفته بودن فقط رشته های کامپیوتر و حسابداری و کودکیاری دارن و یک ماه بعد این طراحی و دوخت و نقشه کسی اضافه شده بود)
نگاه متعجبشو تا الان یادمه(: خانم محمدی عزیز لابد اون لحظه فکر میکرده چ دختر دیوونه ایه ک با معدل ۱۹ میخواد همچین رشته ی جدیدی ک ندیده نشناخته بره
و اون چه میدونه که من سالها ارزوی این رشته رو داشتم و چقدر دپرس شده بودم وقتی گفته بودن این رشته تو شهر ما نیست ولی خب ... بعدش شد!(:
الانم دقیقا همون اتفاق و همون حس برام تکرار شد. با تفاوت زمانی ۸ سال!!!
من هشت سال منتظر بودم تا بالاخره رشته طراحی دوخت رو به رشته های دانشگاهی شهرمون اضافه کردن !!!
بعد هشت سال وقفه زمانی من این فرصت رو پیدا کردم که تو رشته ی مورد علاقه ام درسمو ادامه بدم و حتی طبق شرایط شهرمون میتونم به زودی دبیرمرتبط با رشته ی درسی ام بشم((:
باز هم قراره اولین نفر توی کلاس دانشگاهی طراحی و دوخت بشم
هر چند دییییر ولی همین اولین بودنه حال منو خوب میکنه و تموم این غصه و ناامیدی های هشت ساله رو میشوره میبره!!!
خیلی خیلی دلم میخواد که جور بشه و حتی بتونم زودتر دبیر بشم من عاشق این کارم مخصوصا طراحی هر چند قسمت دوختش کمی خسته کننده است ولی می ارزه
اییییی خداااا تو رو خدا حالا که با این خبر امید به دلم اومده و همسرم راضی شده ناامیدم نکن 💫✨♥
